Dag 9: Death Valley

Michelle is jarig. Maar er is geen tijd voor balonnen en slingers, want we vertrekken s' nachts om half 4.

Een half uur later alweer de eerste stop. Rogier wil in no-man's land naar de sterrenhemel kijken.🌒 Er zijn hier in de wijde omtrek geen steden. En dus geen (verstrooiing van) licht. De sterren zijn hier goed te zien.

Om de hitte voor te zijn, rijden we om half 6 de vallei binnen. Even later zien we er de zonsopgang 🌄 Er is maar 1 andere toerist, dus voor de verandering hoeven we ons niet door de selfiesticks heen te worstelen voor het perfecte plaatje.

Rond 8 uur arriveren we in Stovepipe Wells, het centrumpje van de vallei, met een giftshopje, huurcabins en een benzinestation. Het is dan al 40 graden Celsius.😥😥😥

Bij het uitzichtspunt Zabriskie Point, maken we een foto precies op dezelfde plek waar we zo'n 20 jaar geleden ook een foto hebben gemaakt. 

Zabriskie Point kan je binnen een half uur uit deze zinderende vallei zijn, maar "we" kiezen voor een route diagonaal door de vallei, zodat we ook de andere uitzichtpunten niet missen. Inmiddels is het tegen de 48 graden. Bij de overige uitzichtpunten vluchten we na een paar minuten al weer de auto in, waar de airo op de hoogste stand staat.

Na een lange rit langs rotsen en zand komen we gelukkig weer op een snelweg terecht, die ons in Las Vegas leidt.

Het Hilton (prachtige hotelkamers) ligt iets te ver van het centrum van de "Strip" om alles te voet te doen. Dus rijden daarom met de bus de Strip op en neer. Nadat de kids hebben gezwommen bij het zwembad van het hotel, is iedereen helaas te moe om nog naar het casino te gaan. Dat komt goed uit, want na een biertje (🍻💲💲💲) op het terras van het hotel, zijn we toch door ons budget heen.